ಅಂದು ಅವಳ ಮನಸ್ಸು ಅವಳ ಹಿಡಿತದಲ್ಲಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅವಳಲ್ಲಿ ಎಂದೂ ಇಲ್ಲದ ಹೊಸ ಭಾವನೆ ಗದಿಗೆದರಿತ್ತು. ಅವಳ ಖುಷಿಯ ಜೊತೆ ತಳಮಳವೂ ಸೇರಿ ಆಕೆಯನ್ನು ಒಂದೆಡೆಗೆ ನಿಲ್ಲದಂತೆ ಮಾಡಿತ್ತು. ಗಂಡ ಮನೆಗೆ ಬರುವುದನ್ನೇ ಬರಹಾಯುತ್ತಿದ್ದ ಆಕೆ, ಕಾಲಿಂಗ್ ಬೆಲ್ ಸಪ್ಪಳವಾಗುತ್ತಿದಂತೆ ಬಾಗಿಲೆಡೆ ಓಡಿದಳು. ಗಂಡ ಎಂದಿನಂತೆ ತನ್ನ ಬ್ಯಾಗ್ ಅನ್ನು ಅವಳ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟು ಒಳನಡೆದ. ಆಕೆ ಆತನನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸಿದಳು. ದಿನದಂತೆ ಇರದ ಹೆಂಡತಿಯ ಮುಖ ನೋಡಿ ಇವನೇ ಏನೆಂದು ಕೇಳಿದ. ಆಕೆ ತುಸು ನಾಚುತ್ತಾ ತನ್ನ ಕರುಳಲ್ಲಿ ಅರುಳುತ್ತಿರುವಬಹಳ ಕುಡಿಯ ಕುರಿತು ಅರುಹಿದಳು. ಆತನೂ ಸಂತಸಗೊಂಡಿದ್ದ. ತಮ್ಮ ಮಗನಿಗೆ ಏನೆಂದು ಹೆಸರಿಡಬೇಕೆಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದಂತಿತ್ತು ಆ ದಂಪತಿ.
ಹೊಸ ಅನುಭವಗಳೊಂದಿಗೆ, ಕುತೂಹಲಗಳೊಂದಿಗೆ, ಭರವಸೆ, ಉಮ್ಮೇದಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಆಕೆಯು ತನ್ನ ಪುಟ್ಟ ಕಂದಮ್ಮನನ್ನು ಒಂಬತ್ತು ತಿಂಗಳು ಹೊತ್ತಿದ್ದಳು. ತನ್ನ ಮುದ್ದಾದ ಮಗುವಿನ ಬರುವಿಕೆಗಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಧಾರೆಯೆರುವ ಗಂಡನೊಂದಿಗೆ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅಂದು ಸಂಜೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಆಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಸವದ ನೋವು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ತುರ್ತಾಗಿ ಆಕೆಯನ್ನು ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಸೇರಿಸಿದ ಆಕೆಯ ಗಂಡ. ತಾಸಿನಷ್ಟು ಪ್ರಯಾಸದ ನಂತರ ಆಕೆಯ ಮುದ್ದಾದ ಮಗು ಆಕೆಯ ಒಡಲಲ್ಲಿ ಮಲಗಿತ್ತು. ಒಂದೆರಡು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಆಕೆಯ ನೆಂಟರಿಷ್ಟರು, ಹತ್ತಿರದವರು ಬಂದು ತಾಯಿ, ಮಗುವಿನ ಆರೋಗ್ಯ ವಿಚಾರಿಸಿ ಹೋಗಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಅವಳ ಗಂಡನ ಸುಳಿವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಮೂರು ದಿನಗಳ ನಂತರ ಮನೆಗೆ ಹೋದರೂ ಗಂಡ ಮಗುವನ್ನು ಎತ್ತಿ ಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರಲ್ಲಿಲ್ಲ. ಮುಖಕ್ಕೆ ಮುಖ ಕೊಟ್ಟು ಮಾತನಾಡಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.
ಅಂದು ಆಕೆ ಮಗುವಿನ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಒಣ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದಳು. ಕಂದಮ್ಮ ಭೂಮಿಗೆ ಬಂದು ಎರಡು ತಿಂಗಳು ಕಳೆದಿತ್ತು. ಒಮ್ಮೆಲೇ ಜೋರಾಗಿ ಮಗು ಅಳುವ ಶಬ್ದ ಕೇಳಿತು. ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ನೋಡಿದರೆ ಗಂಡ ಮಗುವನ್ನು ಜೋರಾಗಿ ಬಡಿಯುತ್ತಿದ್ದ. ಕೂಡಲೇ ಹೋಗಿ ಮಗುವನ್ನು ಕಸಿದು ತನ್ನೆದೆಗೆ ಅವಚಿಕೊಂಡು ಗಂಡನಿಗೆ ಬಾಯಿಗೆ ಬಂದಂತೆ ಬೈದಳು. ತುಸು ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಂಡು ಆತನ ವರ್ತನೆಗೆ ಕಾರಣವನ್ನು ಕೇಳಿದ ಆಕೆಗೆ ಏನು ಮಾಡಲು ತೋಚುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ತನ್ನ ಮಗುವನ್ನು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಅಳುತ್ತಿದ್ದಳು. ತನ್ನ ಅಪ್ಪನ ತಾನು ಬೇಡ ಎಂಬುದನ್ನೂ ತಿಳಿಯದ ಆ ಹೆಣ್ಣುಗೂಸು, ಅಮ್ಮನ ಅಪ್ಪುಗೆಯಲ್ಲಿ ಅಳುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅಮ್ಮ- ಮಗುವಿನ ಬಾಂಧವ್ಯ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕಟುಕ ಅಪ್ಪನ ರಾಕ್ಷಸ ಕಾಯಕಕ್ಕೆ ಮಗು ಬಲಿಯಾಗಿತ್ತು. ಜಗತ್ತನ್ನು ನೋಡುವ ಮುನ್ನವೇ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿತ್ತು.
P.S. : This blog is written as a tribute to baby AFREEN, who lost her life , before even seeing how beautiful, life was..
Please go through the following link, for the details :
http://indiatoday.intoday.in/story/bangalore-battered-baby-afreen-dead/1/183900.html
ಕ್ರೂರ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಧಿಕ್ಕಾರ....!!!
-ಕಾವ್ಯ
ಹೊಸ ಅನುಭವಗಳೊಂದಿಗೆ, ಕುತೂಹಲಗಳೊಂದಿಗೆ, ಭರವಸೆ, ಉಮ್ಮೇದಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಆಕೆಯು ತನ್ನ ಪುಟ್ಟ ಕಂದಮ್ಮನನ್ನು ಒಂಬತ್ತು ತಿಂಗಳು ಹೊತ್ತಿದ್ದಳು. ತನ್ನ ಮುದ್ದಾದ ಮಗುವಿನ ಬರುವಿಕೆಗಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಧಾರೆಯೆರುವ ಗಂಡನೊಂದಿಗೆ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅಂದು ಸಂಜೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಆಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಸವದ ನೋವು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ತುರ್ತಾಗಿ ಆಕೆಯನ್ನು ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಸೇರಿಸಿದ ಆಕೆಯ ಗಂಡ. ತಾಸಿನಷ್ಟು ಪ್ರಯಾಸದ ನಂತರ ಆಕೆಯ ಮುದ್ದಾದ ಮಗು ಆಕೆಯ ಒಡಲಲ್ಲಿ ಮಲಗಿತ್ತು. ಒಂದೆರಡು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಆಕೆಯ ನೆಂಟರಿಷ್ಟರು, ಹತ್ತಿರದವರು ಬಂದು ತಾಯಿ, ಮಗುವಿನ ಆರೋಗ್ಯ ವಿಚಾರಿಸಿ ಹೋಗಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಅವಳ ಗಂಡನ ಸುಳಿವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಮೂರು ದಿನಗಳ ನಂತರ ಮನೆಗೆ ಹೋದರೂ ಗಂಡ ಮಗುವನ್ನು ಎತ್ತಿ ಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರಲ್ಲಿಲ್ಲ. ಮುಖಕ್ಕೆ ಮುಖ ಕೊಟ್ಟು ಮಾತನಾಡಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.
ಅಂದು ಆಕೆ ಮಗುವಿನ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಒಣ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದಳು. ಕಂದಮ್ಮ ಭೂಮಿಗೆ ಬಂದು ಎರಡು ತಿಂಗಳು ಕಳೆದಿತ್ತು. ಒಮ್ಮೆಲೇ ಜೋರಾಗಿ ಮಗು ಅಳುವ ಶಬ್ದ ಕೇಳಿತು. ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ನೋಡಿದರೆ ಗಂಡ ಮಗುವನ್ನು ಜೋರಾಗಿ ಬಡಿಯುತ್ತಿದ್ದ. ಕೂಡಲೇ ಹೋಗಿ ಮಗುವನ್ನು ಕಸಿದು ತನ್ನೆದೆಗೆ ಅವಚಿಕೊಂಡು ಗಂಡನಿಗೆ ಬಾಯಿಗೆ ಬಂದಂತೆ ಬೈದಳು. ತುಸು ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಂಡು ಆತನ ವರ್ತನೆಗೆ ಕಾರಣವನ್ನು ಕೇಳಿದ ಆಕೆಗೆ ಏನು ಮಾಡಲು ತೋಚುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ತನ್ನ ಮಗುವನ್ನು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಅಳುತ್ತಿದ್ದಳು. ತನ್ನ ಅಪ್ಪನ ತಾನು ಬೇಡ ಎಂಬುದನ್ನೂ ತಿಳಿಯದ ಆ ಹೆಣ್ಣುಗೂಸು, ಅಮ್ಮನ ಅಪ್ಪುಗೆಯಲ್ಲಿ ಅಳುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅಮ್ಮ- ಮಗುವಿನ ಬಾಂಧವ್ಯ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕಟುಕ ಅಪ್ಪನ ರಾಕ್ಷಸ ಕಾಯಕಕ್ಕೆ ಮಗು ಬಲಿಯಾಗಿತ್ತು. ಜಗತ್ತನ್ನು ನೋಡುವ ಮುನ್ನವೇ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿತ್ತು.
P.S. : This blog is written as a tribute to baby AFREEN, who lost her life , before even seeing how beautiful, life was..
Please go through the following link, for the details :
http://indiatoday.intoday.in/story/bangalore-battered-baby-afreen-dead/1/183900.html
ಕ್ರೂರ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಧಿಕ್ಕಾರ....!!!
-ಕಾವ್ಯ
